Իրենց թառից նրանք կառավարում էին մարդկային կյանքի բոլոր ոլորտները: Օլիմպիական աստվածներն ու աստվածուհիները նման էին տղամարդկանց և կանանց (թեև նրանք կարող էին իրենց վերածել կենդանիների և այլ բաների) և, ինչպես ասվում է շատ առասպելներում, խոցելի էին մարդկային թերացումների և կրքերի հանդեպ:
Ինչպե՞ս էին հունական աստվածներն ու աստվածուհիները նման մարդկանց:
Հունական աստվածների մեծամասնությունն ուներ նման հատկանիշներ՝ և՛ լավը, և՛ վատը, մարդկային էակներին: Նրանք պատկերված էին որպես տղամարդ կամ կին, բայց կարծում էին, որ նրանք անմահ են և ունեն հատուկ լիազորություններ: Աստվածները կարող էին իրենց ուժերը գործադրել միմյանց և մարդկանց վրա, ինչպես ցանկանում էին, իրենց սեփական վրեժխնդրության կամ հաճույքի համար:
Հունական աստվածները դուր եկան մարդկանց?
Հունական աստվածների դիցաբանությունը շատ մարդկային էր: Նրանք ունեին սեր և ատելություն, բանկետներ, թշնամություններ և մրցակցություններ, ինչպես իրենց մարդ արարողները: Կարելի է զգալ Հեփեստոսի ամոթը, երբ նա գտնում է, որ իր կինը՝ Աֆրոդիտեն, դավաճանել է իրեն չար Արեսի հետ, կամ Պոսեյդոնի զայրույթը, երբ Ոդիսևսը կուրացնում է իր որդուն՝ Պոլիֆեմոսին:
Ո՞վ էր ամենատգեղ աստվածը:
Հեփեստոս-ը հունական կրակի, դարբինների, արհեստավորների և հրաբուխների աստվածն էր: Նա ապրում էր Օլիմպոս լեռան վրա գտնվող իր պալատում, որտեղ գործիքներ էր պատրաստում մյուս աստվածների համար: Նա հայտնի էր որպես բարի և աշխատասեր աստված, բայց նաև ուներ կաղ ու մյուս աստվածների կողմից համարվում էր տգեղ։
Ո՞վ էր արտաքինի աստվածը
Հունական դիցաբանության մեջ Ադոնիսը-ը գեղեցկության և ցանկության աստվածն էր: Ի սկզբանե նա եղել էաստված, որը պաշտվում էր Փյունիկիայի տարածքում (ժամանակակից Լիբանան), սակայն հետագայում ընդունվեց հույների կողմից։ Ամենատարածված համոզմունքի համաձայն՝ նա Ասորիքի թագավոր Թեյասի և Թեյասի դստեր՝ Միրրայի (նաև հայտնի է որպես Զմյուռնիա) որդին էր։
