Ածխակալումը, կարբյուրացումը կամ կարբյուրացումը ջերմային մշակման գործընթաց է, որի ժամանակ երկաթը կամ պողպատը կլանում են ածխածինը, մինչդեռ մետաղը տաքացվում է ածխածին պարունակող նյութի, օրինակ՝ փայտածուխի կամ ածխածնի օքսիդի առկայության դեպքում: Նպատակը մետաղն ավելի կարծրացնելն է։
Ի՞նչ նկատի ունեք ածխաջրացում ասելով:
Ածխակալումը ջերմաքիմիական պրոցես է, որի ժամանակ ածխածինը ցրվում է ցածր ածխածնային պողպատների մակերևույթ՝ ածխածնի պարունակությունը հասցնելով բավարար մակարդակի, որպեսզի մակերեսը արձագանքի ջերմային մշակմանը և արտադրել կոշտ, մաշվածության դիմացկուն շերտ:
Ինչպե՞ս եք ածխաջրում:
Ածխաջրացման մեծ մասը կատարվում է բաղադրիչների տաքացման միջոցով կամ փոսային վառարանում, կամ փակ մթնոլորտային վառարանում և ջերմաստիճանում ածխաջրացնող գազերի ներմուծմամբ: Գազի ածխաջրացումը թույլ է տալիս ճշգրիտ վերահսկել ինչպես գործընթացի ջերմաստիճանը, այնպես էլ ածխաջրային մթնոլորտը (ածխածնի ներուժը):
Ինչի՞ համար է օգտագործվում կարբյուրացումը:
Ածխակալումը կարող է օգտագործվել ցածր ածխածնային պողպատի մակերեսային կարծրությունը բարձրացնելու համար: Վաղ կարբյուրիզացիան օգտագործում էր մշակման ենթակա նմուշի շուրջ լցված փայտածուխի ուղղակի կիրառում (սկզբում կոչվում էր կարծրացում), սակայն ժամանակակից տեխնիկան օգտագործում է ածխածնի գազեր կամ պլազմա (օրինակ՝ ածխաթթու գազ կամ մեթան):
Ինչպե՞ս եք կարբոնացնում մետաղը:
Ածխակալում գործընթաց է, որը ներառում է ցածր ածխածնային պողպատի ընդունում և այն բարձր ածխածնային պողպատի փոխակերպում: Սա արվում էայն ենթարկելով ածխածնի մեջ խիտ մթնոլորտի: Ընդհանուր առմամբ, իրերը ածխաջրածվում են վառարաններում, անոթներում և այլ փակ կառույցներում:
