Ծերունական օստեոպորոզը համաշխարհային ոսկրային հիվանդություն է դարձել աշխարհի բնակչության ծերացման հետ միասին: Այն մեծացնում է ոսկրերի կոտրվածքների վտանգը և լրջորեն ազդում մարդու առողջության վրա։ Ի տարբերություն հետդաշտանադադարային օստեոպորոզի, որը կապված է կանանց դաշտանադադարի հետ, ծերունական օստեոպորոզը պայմանավորված է ծերությամբ, հետևաբար, ազդում է և՛ տղամարդկանց, և՛ կանանց վրա:
Ի՞նչ է համարվում ծերունական օստեոպորոզ:
Ծերունական օստեոպորոզը ներկայացնում է ոսկրային զանգվածի զգալի նվազման պայման՝ ոսկրային ռեզորբցիայի և ոսկրերի ձևավորման միջև երկարատև անհավասարակշռության պատճառով: Ոսկրերի ռեզորբցիան և ձևավորումը մեծահասակների կմախքի վերափոխման հիմնական բաղադրիչներն են, որոնք շարունակվում են ողջ կյանքի ընթացքում:
Ո՞րն է տարբերությունը հետմենոպաուզային օստեոպորոզի և ծերունական օստեոպորոզի միջև:
Հետմենոպաուզային օստեոպորոզը հիմնականում պայմանավորված է էստրոգենի անբավարարությամբ: Ծերունական օստեոպորոզը հիմնականում պայմանավորված է ծերացող կմախքի և կալցիումի անբավարարությամբ:
Որքա՞ն է օստեոպորոզով հիվանդ մարդու կյանքի տեւողությունը:
Այս ավելորդ ռիսկն ավելի ցայտուն է դրսևորվում բուժման առաջին մի քանի տարիներին: Օստեոպորոզով հիվանդների կյանքի միջին տեւողությունը գերազանցում է 15 տարին 75 տարեկանից փոքր կանանց մոտ և 60 տարեկանից փոքր տղամարդկանց մոտ, ինչը ընդգծում է երկարաժամկետ կառավարման համար գործիքների մշակման կարևորությունը:
Ի՞նչն է բնորոշ II տիպի ծերունական օստեոպորոզին:
2-րդ տիպի օստեոպորոզ (ծերունական օստեոպորոզ) սովորաբար տեղի է ունենում տարիքից հետո70 և ներառում է և՛ տրաբեկուլյար (սպունգային), և՛ կեղևային (կոշտ) ոսկորների նոսրացում:
