Սպորանգիաները (սպորների դեպքեր) առաջանում են տերևի ադաքսիալ կողմում (վերին կողմը դեպի ցողունը): Լիկոֆիտները սովորաբար ունեն կոնանման կառուցվածքներ, որոնք կոչվում են ստրոբիլի, որոնք սպորոֆիլների (սպորանգիում ունեցող տերևներ) ամուր ագրեգացիաներ են։
Որտե՞ղ են գտնվում սպորանգիաները սպորոֆիտի վրա:
Սպորանգիան առաջացնում է հապլոիդ սպորներ: Սպորոֆիտը աճում է գամետոֆիտից։ Սպորոֆիտը դիպլոիդ է, իսկ գամետոֆիտը՝ հապլոիդ։ Սպորանգիան ձևավորվում է գամետոֆիտի ստորին մասում:
Որտե՞ղ են գտնվում սպորանգիաները պտերի վրա:
Fern Sori. Սորին (եզակի՝ sorus) սպորանգիաների (եզակի՝ sporangium) խմբեր են, որոնք պարունակում են սպորներ։ Սորին սովորաբար հանդիպում է սայրի ստորին մասում: Երիտասարդ սորիները սովորաբար ծածկված են պաշտպանիչ հյուսվածքով, որը կոչվում է ինդուզիա (եզակի՝ indusium):
Արդյո՞ք սպորանգիաները առկա են ճյուղերում։
ՍՆԿԵՐ | Սնկերի դասակարգման համառոտ ակնարկ
Աբսիդիա – տանձաձև սպորանգիա, որը արտադրվում է մասնակի պտույտներով՝ ստոլոնանման ճյուղերի երկայնքով ընդմիջումներով: Sporangiospores ենթագլոբուսից մինչև էլիպսոիդ: Մասնաճյուղերը ռիզոիդներ են արտադրում ընդմիջումներով, բայց ոչ հակառակ սպորանգիոֆորներին:
Ի՞նչ է սպորանգիումը բույսերում:
A sporangium (pl., sporangia) բույս կամ սնկային կառուցվածք է, որն արտադրում և պարունակում է սպորներ: Սպորանգիան առաջանում է անգիոսպերմերի, մարմնամարզիկների, պտերերի, պտերերի դաշնակիցների, բրիոֆիտների, ջրիմուռների և սնկերի վրա։ Նրանց սպորներն եներբեմն կոչվում է սպորանգիոսպոր:
