1851 թվականին Ջոն Պարկերը գիրքը հրատարակեց «Շրջանակի քառակուսի» գիրքը, որտեղ նա պնդում էր, որ քառակուսի է դրել շրջանակը: Նրա մեթոդը իրականում ստեղծեց π-ի մոտավոր ճշգրիտ վեց նիշ:
Որտեղի՞ց է առաջացել շրջանագծի քառակուսումը:
Տրված շրջանագծի մակերեսը քառակուսու հետ մոտավորելու մեթոդները, որոնք կարելի է դիտարկել որպես շրջանագծի քառակուսիացման նախադրյալ խնդիր, արդեն հայտնի էին բաբելոնացի մաթեմատիկոսներին: Եգիպտական Rhind պապիրուսը մ.թ.ա. 1800 թ . տալիս է շրջանագծի մակերեսը որպես 6481 դ 2, որտեղ d-ը շրջանագծի տրամագիծն է:
Ե՞րբ է հայտնագործվել քառակուսիությունը:
Եգիպտացիները հաշվարկել են քառակուսի արմատները՝ օգտագործելով հակադարձ համամասնության մեթոդը մինչև մ.թ.ա. 1650 թ.: Չինական մաթեմատիկական գրությունները մոտ 200 մ.թ.ա. ցույց են տալիս, որ քառակուսի արմատները մոտավորվում էին ավելցուկային և դեֆիցիտի մեթոդով: 1450 թվականին Ռեջիոմոնտանուսը հորինել է քառակուսի արմատի խորհրդանիշ, որը գրվել է որպես մշակված R:
Ո՞վ է փորձել շրջանագիծը քառակուսի դնել:
Շրջանակը քառակուսի դնելու իր փորձերում, Հիպոկրատը-ը կարողացավ գտնել որոշ լուսանցքների կամ կիսալուսնաձեւ պատկերների տարածքները, որոնք պարունակվում էին երկու հատվող շրջանների միջև: Նա այս աշխատանքը հիմնեց այն թեորեմի վրա, որ երկու շրջանագծերի մակերեսներն ունեն նույն հարաբերակցությունը, ինչ իրենց շառավիղների քառակուսիները։
Ո՞վ է հայտնաբերել շրջանակի ձևը:
Հույները եգիպտացիներին-ին համարում էին երկրաչափության գյուտարարներ: Ռինդ պապիրուսի հեղինակ գրագիր Ահմեսը տալիս է աՇրջանակի մակերեսը որոշելու կանոն, որը համապատասխանում է π=256/81 կամ մոտավորապես 3: 16. Շրջանների հետ կապված առաջին թեորեմները վերագրվել են Թալեսին մոտ մ.թ.ա. 650 թվականին:
