ԴՆԹ-ն կառուցված է երկու շղթայից՝ բաղկացած շաքարի մոլեկուլներից և ֆոսֆատային խմբերից։ … Հետևաբար, շրջակա միջավայրը հիդրոֆիլ է, մինչդեռ ԴՆԹ-ի մոլեկուլների ազոտային հիմքերը հիդրոֆոբ են՝ հեռու մղելով շրջակա ջուրը::
Նուկլեոտիդը հիդրոֆոբ է, թե հիդրոֆիլ:
Ջրի հետ դրանց փոխազդեցությունը նվազեցնելու համար անհրաժեշտ է նվազագույնի հասցնել հիդրոֆոբ մակերեսների և ջրի փոխազդեցությունները: Միևնույն ժամանակ, յուրաքանչյուր նուկլեոտիդ ունի երկու շատ հիդրոֆիլ խումբ՝ բացասական լիցքավորված ֆոսֆատ և շաքար (ածխաջրածին) խումբ: Երկուսն էլ ձևավորում են H-կապեր և ուժեղ փոխազդում են ջրի հետ:
ԴՆԹ-ն հիդրոֆիլ է, թե հիդրոֆոբ:
ԴՆԹ-ն իր բնույթով հիդրոֆիլ է: ԴՆԹ-ում ֆոսֆորը գտնվում է ֆոսֆոդիստերային կապերում։ Այս կապը բացասական լիցք է կրում որպես ավելցուկ էլեկտրոն, և ֆոսֆատային ողնաշարը ենթարկվում է մակերեսին: Այդ իսկ պատճառով դրանք հեշտությամբ լուծվում են ջրով։
Նուկլեինաթթուները բևեռա՞ն են:
Տեխնիկապես նուկլեինաթթուները բևեռային են, ինչպես նաև ոչ բևեռային: Օրինակ, ԴՆԹ-ի շաքար-ֆոսֆատ ողնաշարը հիդրոֆիլ է (այն դարձնում է բևեռային): ԴՆԹ-ի ինտերիերը՝ հիմքերը, հիդրոֆոբ են (այն դարձնում են ոչ բևեռային):
Նուկլեինաթթուները ջրի մեջ կան?
Դրա պարզ պատասխանն է՝ այո, նուկլեինաթթուները ջրում լուծվող են.