Ածխածին-ջրածին կապը (C–H կապ) կապ է ածխածնի և ջրածնի ատոմների միջև, որը կարելի է գտնել բազմաթիվ օրգանական միացություններում: Այս կապը կովալենտային կապ է, ինչը նշանակում է, որ ածխածինը կիսում է իր արտաքին վալենտային էլեկտրոնները մինչև չորս ջրածնի հետ: Սա լրացնում է նրանց երկու արտաքին թաղանթները՝ դարձնելով դրանք կայուն:
H-ն և CI-ն կովալենտ կապե՞ր են:
Ջրածինը և ածխածինը ունեն նմանատիպ էլեկտրաբացասական արժեքներ, ուստի C-H կապը սովորաբար չի համարվում բևեռային կովալենտային կապ: Այսպիսով, էթանը, էթիլենը և ացետիլենը ունեն ոչ բևեռային կովալենտային կապեր, և միացությունները ոչ բևեռային են։
C-ն ձևավորում է կովալենտային կապեր:
Ածխածինը ձևավորում է կովալենտային կապեր ածխածնի կամ այլտարրերի ատոմների հետ: Ածխածնի միացությունների մեծ բազմազանություն կա, որոնց չափերը տատանվում են ընդամենը մեկից մինչև հազարավոր ատոմներ: Ածխածինը ունի չորս վալենտային էլեկտրոն, ուստի այն կարող է հասնել ամբողջական արտաքին էներգիայի մակարդակի՝ ձևավորելով չորս կովալենտային կապեր։
C-ն և H-ը ոչ բևեռային կովալենտ կապ են:
C–H կապը հետևաբար համարվում է ոչ բևեռ: Ջրածնի երկու ատոմներն էլ ունեն նույն էլեկտրաբացասական արժեքը՝ 2.1։ Տարբերությունը զրո է, ուստի կապը ոչ բևեռ է։
Հավանական է արդյոք H-ն կովալենտային կապեր ձևավորել:
Ջրածինը կարող է մասնակցել ինչպես իոնային, այնպես էլ կովալենտային կապին: Երբ մասնակցում է կովալենտային կապին, ջրածնին անհրաժեշտ է ընդամենը երկու էլեկտրոն՝ լիարժեք վալենտային թաղանթ ունենալու համար: Քանի որ այն ունի միայն մեկ էլեկտրոն սկսելու համար, այն կարող է ստեղծել միայն մեկըպարտատոմս.
