Որոշ պաթոգեններ խուսափում են իմունային համակարգից՝ թաքնվելով հյուրընկալողի բջիջներում, գործընթաց, որը կոչվում է ներբջջային պաթոգենեզ: Հարթածինը թաքնվում է ընդունող բջիջի ներսում, որտեղ այն պաշտպանված է կոմպլեմենտի, հակամարմինների և իմունային բջիջների հետ անմիջական շփումից:
Որո՞նք են իմունիտետից խուսափելու 2 մեթոդները:
Այս հոդվածը ներկայացնում է ինչպես վիրուսային, այնպես էլ իմունային խուսափելու ռազմավարությունների ընտրություն, որոնցից վերջինը կարող է ներառել. (2) իմունային համակարգի ֆունկցիայի խանգարում (օրինակ՝ ազդանշանների արգելափակում); (3) ոչնչացնում է իմունային համակարգի տարրերը (օրինակ՝ կառուցվածքները…
Ինչպե՞ս են պաթոգենները ազդում իմունային համակարգի վրա:
Երբեմն նրանք սպանում են բջիջներն ու հյուսվածքները ուղղակիորեն: Երբեմն նրանք արտադրում են տոքսիններ, որոնք կարող են կաթվածահար անել, ոչնչացնել բջիջների նյութափոխանակության մեխանիզմները կամ առաջացնել զանգվածային իմունային ռեակցիա, որն ինքնին թունավոր է։
Կովիդը խուսափո՞ւմ է իմունային համակարգից:
Այս մուտացիաներից ոմանք ավելի քիչ արդյունավետ են դարձնում վիրուսի ավելի վաղ շտամների դեմ առաջացած հակամարմինները: Սա թույլ է տալիս տարբերակներին մասնակիորեն խուսափել պատվաստումից կամ նախորդ վարակումից հետո առաջացած իմունային պատասխանից: Այն մտավախություն է առաջացնում, որ նոր տարբերակները կարող են ավելի քիչ արդյունավետ դարձնել գոյություն ունեցող պատվաստանյութերը և դուրս բերել համաճարակը:
Ինչպե՞ս են պաթոգենները խուսափում մակրոֆագներից:
Որոշ միկրոօրգանիզմներ կանխում են իմունային ճանաչումը՝ փոփոխելով դրանց մակերեսային բաղադրիչները,արգելակել մակրոֆագի ակտիվացումը, թաքնվել հյուրընկալող բջիջներում կամ սպանել իմունային բջիջները ուղղակիորեն տոքսինների սեկրեցիայի միջոցով և/կամ անուղղակիորեն՝ հրահրելով ապոպտոզ (Kaufmann and Dorhoi, 2016):