Մի անունն առանձնանում է բոլոր մյուսներից, երբ քննարկվում է ժամանակակից անզգայացման հիմնադիրը՝ William T. G. Morton (1819-1868). Բոստոնի երիտասարդ ատամնաբույժ, դոկտոր Մորթոնը փնտրում էր ավելի լավ գործակալ, քան այն, ինչ օգտագործում էին շատ ատամնաբույժներ՝ ազոտի օքսիդ:
Ե՞րբ և որտեղ է հայտնագործվել անզգայացումը:
Բժշկության երկար պատմության իսկապես հիանալի պահերից մեկը տեղի ունեցավ աշնանային լարված առավոտյան Բոստոնի Մասաչուսեթսի գլխավոր հիվանդանոցի վիրաբուժական ամֆիթատրոնում: Այն այնտեղ էր, հոկտ. 16, 1846, որ ատամնաբույժը Ուիլյամ Թ.
Ո՞րն էր առաջին անզգայացումը:
1846 թվականի սեպտեմբերի 30-ին Մորթոնը դիէթիլ եթերկիրառեց Բոստոնից երաժշտության ուսուցիչ Էբեն Ֆրոսթին ատամների հեռացման համար: Երկու շաբաթ անց Մորթոնը դարձավ առաջինը, ով հրապարակայնորեն ցուցադրեց դիէթիլ եթերի օգտագործումը որպես ընդհանուր անզգայացնող միջոց Մասաչուսեթսի գլխավոր հիվանդանոցում, որն այսօր հայտնի է որպես Եթերի գմբեթ::
Ինչպե՞ս է հայտնաբերվել անզգայացնող միջոցը:
1840-ականներին բժշկական ուսանողները և ատամնաբույժները, ովքեր հաճախում էին եթերային զվարճություններ, սկսեցին նկատել, որ ազդեցության տակ գտնվող մարդիկ կարծես ցավ չեն զգում: Բոստոնյան ատամնաբույժ Ուիլյամ Մորթոնը փորձարկեց եթերի հետ իր վրա նախքան այն օգտագործելը որպես անզգայացնող իր հիվանդների համար:
Ինչու է Ուիլյամ Թ. Գ. Մորթոնը հնարե՞լ է անզգայացում:
Որոշում է գտնել ավելի հուսալի ցավազրկող քիմիական նյութ՝ Մորթոնը խորհրդակցեց իրնախկին ուսուցիչ, բոստոնի քիմիկոս Չարլզ Ջեքսոնը, ում հետ նա նախկինում աշխատանք էր կատարել ցավազրկման ուղղությամբ։ Երկուսն էլ քննարկեցին եթերի օգտագործումը, և Մորթոնն առաջին անգամ օգտագործեց այն ատամի արդյունահանման համար 1846 թվականի սեպտեմբերի 30-ին: