Միջնադարյան Ճապոնիան գործնականում բուսակեր էր: Ազգային կրոնները՝ բուդդիզմը և սինտոիզմը, երկուսն էլ խթանում էին բույսերի վրա հիմնված սնվելը, սակայն ճապոնացիներին մսից զերծ պահելու համար առավել կարևորը կղզիներում վարելահողերի պակասն էր: … 1872 թ.-ին ճապոնական սննդակարգը արագորեն թեքվեց դեպի մսամթերքը:
Ե՞րբ է Ճապոնիան դադարեց բուսակեր լինել:
Մեյջիի կառավարությունը սկսեց վերացնել հնագույն սննդային տաբուները: Նրանք ընկերություններ են հիմնել միս ու կաթնամթերք արտադրելու համար։ Երբ 1872-ին կայսրն ինքը միս էր ուտում Նոր տարին տոնելու համար, դա երկար ճանապարհ անցավ ճապոնացիներին համոզելու համար, որ հրաժարվեն իրենց անմիս սովորույթներից: Դա հեշտ անցում չէր:
Որքա՞ն ժամանակ է եղել Ճապոնիան բուսակեր:
տասներկու հարյուր տարվա ընթացքում ՝ Նառայի ժամանակաշրջանից մինչև Մեյջիի վերականգնումը 19-րդ դարի երկրորդ կեսին, ճապոնացիները վայելում էին բուսակերների ոճով կերակուրներ: Նրանք սովորաբար ուտում էին բրինձ՝ որպես հիմնական սնունդ, ինչպես նաև լոբի և բանջարեղեն։ Ձուկ միայն հատուկ առիթների կամ տոնակատարությունների ժամանակ էր մատուցվում։
Ինչու Ճապոնիան միս չէր ուտում
«Ե՛վ կրոնական, և՛ գործնական պատճառներով ճապոնացիները հիմնականում խուսափում էին միս ուտելուց ավելի քան 12 դար։ Տավարի -ը հատկապես տաբու էր, որոշ սրբավայրեր պահանջում էին ավելի քան 100 օր ծոմ պահել որպես ապաշխարություն այն սպառելու համար: … Նույնիսկ բուդդայականությունից առաջ միսը ճապոնական սննդակարգի հիմնական բաղադրիչ չէր:
Ե՞րբ են ճապոնացիները սկսել ուտելհավ?
Ճապոնական պատմության մեջ առաջին հավը:
Հավի որսը գրանցվել է մոտ 300 AD: Դա արվել է նաև որոշ արարողությունների ժամանակ հին արձանագրություններում։ Կարելի է ասել, որ հավի որսը բավականին տարածված էր, քանի որ այն ժամանակներում այն արգելված էր։ Նառայի ժամանակաշրջանում (մ.թ. 710-794 թթ.) մարդիկ ուտում էին չորացրած հավ՝ որպես տարրական պահածոյացված կերակուր։
