Իր ամենահայտնի գրքերից մեկում՝ «Հիմարության գովասանքը», նա ծաղրեց Աստվածաշունչը չկարդացող քահանաներին: Նա նաև հարձակվեց եկեղեցու կողմից ինդուլգենցիաների կիրառման վրա. երբ եկեղեցին փող էր վերցնում մարդկանցից՝ ազատվելով քավարանում իրենց մեղքերի համար պատժից՝ ի նշան եկեղեցու ագահության::
Ի՞նչ էր ուզում անել Դեսիդերիուս Էրազմուսը եկեղեցուն:
Էրազմուսը մնաց Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցու անդամ իր ողջ կյանքում՝ հավատարիմ մնալով բարեփոխելու եկեղեցին և նրա հոգևորականների չարաշահումները ներսից: Նա նաև հավատարիմ մնաց ազատ կամքի կաթոլիկ վարդապետությանը, որը որոշ բարեփոխիչներ մերժեցին՝ հօգուտ կանխորոշման վարդապետության:
Ինչո՞ւ էր Էրազմուսը քննադատում կաթոլիկ վանականներին:
Քանի որ նա պաշտպանում էր հասարակ առաքինությունների կյանք, Էրազմուսը զգում էր, որ Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցին պետք է բարեփոխի իր սնահավատ և կոռումպացված վարքը: Նա հարձակվեց եկեղեցու վրա իր շքեղության և մասունքների, սրբերի պաշտամունքի և ինդուլգենցիաների մասին նրա կախարդական հավատալիքների համար:
Ինչու՞ եվրոպացիները մարտահրավեր նետեցին կաթոլիկ եկեղեցու հեղինակությանը:
Ո՞ւմ է նա մարտահրավեր նետել: Մարտին Լյութերը մարտահրավեր նետեց Կաթոլիկ եկեղեցուն՝ ասելով, որ Պապը չի կարող որոշել՝ ինչ-որ մեկը կարող է գնալ դրախտ, թե ոչ: Նա վիճարկեց Պապի հեղինակությունը և դա հանգեցրեց Արևմտյան Եվրոպայում նոր եկեղեցիների ստեղծմանը: 2.
Ինչու՞ Լյութերը մարտահրավեր նետեց կաթոլիկ եկեղեցուն:
Լյութերավելի ու ավելի էր զայրանում «ինդուլգենցիաներ» վաճառող հոգևորականների վրա- խոստացավ թողություն մեղքի համար պատժից, կա՛մ դեռևս ապրող մարդու, կա՛մ նրա համար, ով մահացել էր և համարվում էր քավարանում: 1517 թվականի հոկտեմբերի 31-ին նա հրապարակեց իր «95 թեզերը»՝ հարձակվելով պապական չարաշահումների և ինդուլգենցիաների վաճառքի վրա։