բնութագրված կամ նշանավորվում է կողմի կամ ձևի արժանապատվությամբ. շքեղ; դեկորատիվ՝ արժանապատիվ պահվածք։
Արժանապատիվ բառ է?
կարգ. բնութագրվում է կողմի կամ ձևի արժանապատվության; շքեղ; դեկորատիվ. dig′ni•fied`ly (-ˌfaɪd li, -ˌfaɪ ɪd-) adv.
Ի՞նչ է նշանակում արժանապատիվ տալ ինչ-որ բան:
անցումային բայ. 1՝ տարբերակել՝ ennoble. 2. արժանապատվություն շնորհել նաև. անհարկի ուշադրություն կամ կարգավիճակ տալը չի արժանանա այդ դիտողությունը պատասխանով:
Ի՞նչ է նշանակում ազնվացնել:
անցումային բայ. 1. ազնվական դարձնել. բարձրացնելը թվում էր ազնվացած տառապանքից: 2. բարձրանալ ազնվականության աստիճանի։
Ի՞նչ է արժանապատիվ մարդը
dĭgnə-fīd. Արժանապատիվ սահմանումը արժեք, ազնվականություն կամ ինքնահարգանք ունենալն է կամ ցուցաբերելը: Արժանապատիվ մարդու օրինակ է մեկը, ով միշտ վարվում է քաղաքավարի և հետևում է իր բարքերին դժվար իրավիճակում: