Բացի այդ, կան ևս մի քանի փոքր անատոմիական տարբերություններ: Ջլերը պարունակում են մանրաթելերի կապոցներ, որոնք շրջապատում են էնդոտենոն կոչվող հյուսվածքի մի տեսակ: Այս հյուսվածքը թույլ է տալիս ջիլ մանրաթելերի կապոցները շարժվել միմյանց դեմ՝ աջակցելով մարմնի շարժմանը: Ջլերը սովորաբար ավելի առաձգական են, քան ջլերը:
Ինչպե՞ս են ջլերը տարբերվում կապաններից:
Ջիլը ծառայում է շարժելու ոսկորը կամ կառուցվածքը: Կապանը թելքավոր շարակցական հյուսվածք է, որը կապում է ոսկորը ոսկորին և սովորաբար ծառայում է կառուցվածքները միասին պահելու և դրանք կայուն պահելու համար:
Ջլերն ավելի ամուր են?
Նրանց 3D կառուցվածքը թույլ է տալիս նրանց դիմակայել տարբեր ուղղություններով ձգվող ուժերին: Ջլերը զգալիորեն ուժեղ են, բայց հակված են վնասվածքների: Դիմադրողական վարժությունները կարող են ամրացնել ջլերը, չնայած դրանց արձագանքման համար ավելի երկար է պահանջվում, քան մկանները:
Արդյո՞ք ավելի վատ է կապան կամ ջիլ պատռելը:
Արցունքներ են առաջանում, երբ կապանի, ջիլի կամ մկանի թելքավոր հյուսվածքը պատռվում է: Արցունքները կարող են լինել նույն շարժումների հետևանքը, որոնք առաջացնում են ցրվածություն, այնուամենայնիվ, պատռվածքը ավելի լուրջ վնասվածք է: Թեև աննշան պատռվածքները կարող են մի քանի շաբաթ տևել ապաքինման համար, ջիլ և մկանային պատռվածքները կարող են տևել մի քանի ամիս:
Ջլերը կամ կապաններն ավելի արագ են լավանում:
Քանի որ մկանները հարուստ են արյան և սննդանյութերով մազանոթներից, նրանք կարող են շատ ավելի արագ բուժվել: Ջլերը նաև արյուն են մատակարարվում (թեև փոքր քանակությամբ) մկանային-տենդինային (մկանների և ջիլերի միջև) ևօստեոտենդինային (ոսկրերի և ջիլերի միջև) միացումներ, ուստի ջլերը նույնպես ավելի արագ են ապաքինվում, քան կապանները:
