Ընտրեք գլոբուսի լավագույն արտիճուկները Գտեք նմուշներ ամուր փաթեթավորված, փխրուն կանաչ կամ մանուշակագույն տերևներով՝ թեթև ծաղկումով: Թարմները պետք է ծանր զգան իրենց չափի համար, իսկ տերևները պետք է «ճռռացնեն», երբ բողբոջը մեղմորեն սեղմվում է:
Ինչպե՞ս եք ուտում գլոբուս արտիճուկները:
Ուտելու համար քաշեք արտաքին տերևները, թաթախելով դրանք ձեր ընտրած սոուսի մեջ և քերելով քնքուշ մասը ձեր ատամներով: Աշխատեք ներքև մինչև հիմքի մոտ գտնվող փոքրիկ, թղթե տերևները՝ դրանք դեն նետելով: Չոքի մազոտ հատվածը գդալով հանում ենք, այնուհետև խրում համեղ սրտի մեջ։
Երկրագնդի արտիճուկի ո՞ր մասն ենք ուտում:
Կանկարն իրականում տատասկափուշ-ծաղկի բողբոջ է: Տերեւները (կոչվում են «բրակտեր») ծածկում են «խեղդուկ» կոչվող մշուշոտ կենտրոնը, որը նստած է մսոտ միջուկի վրա, որը կոչվում է «սիրտ»: Սիրտը լիովին ուտելի է (և զարմանալիորեն համեղ):
Ի՞նչ համ ունի գլոբուս արտիճուկը:
Հում ուտելիս արտիճուկը պահպանում է ավելի ամուր հյուսվածք և դառը համ: Եփելը և՛ հյուսվածքը փափկացնում է, և՛ բլենդերի բույր է արտադրում, ինչը այն նման է խաշած կարտոֆիլին: Ինչ վերաբերում է արտիճուկներին կսիրե՞ք, թե՞ ոչ, դրանք նման են ծնեբեկի և բրյուսելյան կաղամբի՝ ընկույզի մեղմ համով:
Ի՞նչ է անում գլոբուս արտիճուկը:
Ինչպես նաև սննդի ապահովում, գլոբուս արտիճուկները գրավիչ բույսեր են այգում: Նրանք ծագել են Միջերկրական ծովումտարածաշրջաններում և Կենտրոնական Ասիայում, այնպես որ կաճի Ավստրալիայի շատ մասերում: Քանի որ դրանք չափազանց դիմացկուն են և բազմամյա, դրանք օգտակար հավելում են այգիների համար, որտեղ անհրաժեշտ է նվազագույն քիմիական ներդրում:
