Ըստ Կոլբերգի, բարոյական զարգացման վեցերորդ և վերջին փուլըհամընդհանուր էթիկական սկզբունքի կողմնորոշումն է: Այս փուլում համընդհանուր և վերացական արժեքները, ինչպիսիք են արժանապատվությունը, հարգանքը, արդարությունը և հավասարությունը, առաջնորդող ուժն են անձնական իմաստալից էթիկական սկզբունքների մշակման հետևում:
Կարո՞ղ է էթիկան համընդհանուր լինել:
Համընդհանուր էթիկան վերաբերում է բարոյական սկզբունքներին, որոնք համընդհանուր ընդունված և կիրառված են (Mutenherwa and Wassenaar, 2014): Հետազոտական համատեքստում ունիվերսալիզմը նշանակում է գաղափարախոսություն, ըստ որի՝ արևմտյան հետազոտական մեթոդներն ու մեթոդաբանությունները կիրառելի են բոլոր աշխարհագրական, սոցիալական և մշակութային համատեքստերում:
Արդյո՞ք էթիկական սկզբունքները ունիվերսալ բնույթ ունեն:
Այն հավատում է համընդհանուր և անփոփոխ էթիկական արժեքներին, այսինքն՝ կան որոշ էթիկական սկզբունքներ, որոնք միշտ ճշմարիտ են, որ այս սկզբունքները կարելի է բացահայտել, և որ այդ սկզբունքները կիրառելի են բոլորի համար: Էթիկական սկզբունքներն օգտագործվում են որոշելու գործողությունների ճիշտ կամ սխալ լինելը:
Որո՞նք են 6 համընդհանուր էթիկական չափանիշները:
Հիմք ընդունելով չափանիշների երեք աղբյուրները, առաջարկվում են վեց համընդհանուր բարոյական արժեքներ կորպորատիվ էթիկայի կանոնների համար, ներառյալ՝ (1) վստահելիություն; (2) հարգանք; (3) պատասխանատվություն; (4) արդարություն; (5) հոգատար; և (6) քաղաքացիություն։
Ո՞րն է համընդհանուր էթիկայի օրինակը:
Համընդհանուր էթիկա
չագրեսիայի սկզբունք,որն արգելում է ագրեսիան կամ ուժի կամ բռնության գործադրումը մեկ այլ անձի նկատմամբ, համընդհանուր էթիկական սկզբունք է: Ագրեսիայի օրինակները ներառում են սպանությունը, բռնաբարությունը, առևանգումը, հարձակումը, կողոպուտը, գողությունը և վանդալիզմը:
