Իսմարոսում եղած ժամանակ Ոդիսևսը խնայում է Մարոնին՝ Եվանթեսի որդուն և Ապոլոնի քահանային, և նրա ընտանիքին: Այդ պատճառով Մարոնը նրան նվիրում է «այծի կաշվից սև գինի», մի քիչ ոսկի և խառնիչ թաս:
Ինչու՞ Մարոնը տվեց այս իրերը Ոդիսևսին և նրա մարդկանց:
Մարոնը նրան տվեց այս գինին և շատ այլ նվերներ՝ ի երախտագիտություն, որ Ոդիսևսը պաշտպանել էր իրեն և իր ընտանիքին: Ոդիսևսը բացատրում է Ալկինոսին, որ այս գինին աներևակայելի թունդ է. երբ Մարոնը պատրաստում էր այն խմելու, նա գինու մի մասը խառնում էր քսան մաս ջրի հետ:
Ի՞նչ է պատահում, երբ Ոդիսևսը գնում է Իսմարուս:
Խնջույքի ժամանակ փայացիներին ճանաչելուց հետո Ոդիսևսը պատմում է իր թափառումների պատմությունը: Տրոյայում տարած հաղթանակից հետո նա և իր մարդիկ նավարկում են դեպի Իսմարուս՝ Կիկոնների ամրոցը: Ակնհայտ հեշտությամբ նրանք կողոպտում են քաղաքը, սպանում տղամարդկանց, ստրկացնում են կանանց և վայելում են հարուստ թալան։
Ի՞նչ է բացահայտում Մարոնի հետ հանդիպումը հյուրընկալության մասին:
Հանդիպումը Մարոնի հետ ցույց է տալիս, թե որքան կարևոր է հույների համար հյուրընկալությունը (նաև կոչվում է քսենիա, որը մոտավորապես նշանակում է հյուրի հանդեպ հյուրընկալության պարտականությունը): Նրանք խնայում են նրա կյանքը, երբ ոչնչացնում են ամբողջ քաղաքը. նա նրանց փոխարեն գինի է տալիս։
Ի՞նչ է ասում Ոդիսևսը 153 156 տողերում և ի՞նչ են դրանք նախանշում:
Սա ցուցադրվում է, երբ կիկլոպը ծիծաղում էայն մտքով, որ Ոդիսևսը հաղթի իրեն։ Դուք սովորում եք, որ նրա անձնակազմը ցանկանում է հեռանալ և վերցնել այն ուտելիքը, որն ամբողջ Ոդիսևսը ցանկանում է մնալ և դիմակայել կիկլոպներին: Նախագուշակվում է, որ Ոդիսևսը տեսավ, որ կիկլոպը կերավ իր մարդկանցից մի քանիսին:
