Մեզոններ և բարիոններ Մեզոնները հադրոններ են, որոնք կարող են քայքայվել մինչև լեպտոններ և չթողնել հադրոններ, ինչը ենթադրում է, որ մեզոնների թիվը պահպանված չէ:
Ինչի՞ են քայքայվում մեզոնները:
Բոլոր մեզոնները անկայուն են, որոնցից ամենաերկարակյացը տևում է ընդամենը մի քանի հարյուրերորդական միկրովայրկյան: Ավելի ծանր մեզոնները քայքայվում են դեպի ավելի թեթև մեզոններ և, ի վերջո, կայուն էլեկտրոններ, նեյտրինոներ և ֆոտոններ: … Մեզոնները հադրոնային մասնիկների ընտանիքի մի մասն են, որոնք սահմանվում են պարզապես որպես երկու կամ ավելի քվարկներից կազմված մասնիկներ:
Ո՞ր լեպտոնների քայքայումն է հնարավոր:
Տաու-ը միակ լեպտոնն է, որը կարող է քայքայվել հադրոնների. մյուս լեպտոնները չունեն անհրաժեշտ զանգված: Ինչպես տաուի այլ քայքայման եղանակները, հադրոնային քայքայումը տեղի է ունենում թույլ փոխազդեցության միջոցով:
Մեզոնները քայքայվում են պրոտոնների?
Մեզոնները հադրոններ են, որոնք չեն քայքայվում պրոտոնների, ինչպիսիք են՝ պիոնները և կաոնները: Պիոնները և կաոնները կարող են լինել դրական, չեզոք և բացասական: Բարիոններն ու մեզոնները հիմնարար մասնիկներ չեն, ուստի դրանք կարող են բաժանվել ավելի փոքր մասնիկների, որոնք հայտնի են որպես քվարկներ: Լեպտոններ – Լեպտոնները մասնիկներ են, որոնք փոխազդում են թույլ միջուկային ուժի միջոցով:
Որո՞նք են հիմնարար տարբերությունները լեպտոնների և մեզոնների միջև:
Պարզ պատասխանն այն է, որ բարիոնները երեք քվարկներից կազմված մասնիկներ են, մինչդեռ լեպտոններն ընդհանրապես քվարկներ չեն պարունակում: Բարիոնները (օրինակ՝ պրոտոններ, նեյտրոններ) հադրոնների ենթադաս են. հադրոնը հունարենից է,նշանակում է ծանր կամ զանգվածային: Լեպտոնները (օրինակ՝ էլեկտրոնները) անվանվել են հունարեն բառից, որը նշանակում է թեթև քաշ։