1856 թվականին այն արտոնագրվել է Հեմիլթոն Սմիթի կողմից Միացյալ Նահանգներում և Ուիլյամ Քլոենի կողմից՝ Միացյալ Թագավորությունում: Այն սկզբում անվանվել է մելայնոտիպ, ապա ֆերոտիպ՝ Վ. Մ. Գրիսվոլդ Օհայոյից, երկաթե թիթեղների մրցակից արտադրող, այնուհետև վերջապես թիթեղի տեսակը:
Ո՞վ է հորինել թիթեղի տեսակը:
Tintype լուսանկարչությունը հայտնագործվել է Ֆրանսիայում 1850-ականներին Ադոլֆ-Ալեքսանդր Մարտին անունով մի մարդու կողմից: Tintypes-ը տեսավ Ամերիկայի քաղաքացիական պատերազմի վերելքն ու անկումը և պահպանվել է 20-րդ դարում և մինչև մեր օրերը: «Tintype լուսանկարիչները հաճախում էին կառնավալներ և տոնավաճառներ», - բացատրում է Ֆրուլա-Վեբերը:
Ո՞րն էր առաջին երանգի տեսակը:
Tintypes, ի սկզբանե հայտնի են որպես կամ ferrotypes կամ melainotypes, հայտնագործվել են 1850-ական թվականներին և շարունակվել են արտադրվել մինչև 20-րդ դարը: Լուսանկարչական էմուլսիան ուղղակիորեն կիրառվել է մուգ լաքով կամ էմալով պատված երկաթի բարակ թերթիկի վրա, որը ստեղծել է յուրահատուկ դրական պատկեր։
Ինչ արժեն հին թիթեղները:
Կոլեկցիոներները սովորաբար կվճարեն $35-ից $350-ի համար լավ վիճակում գտնվող հնաոճ թիթեղի համար: Տինտիպերը վիկտորիանական դարաշրջանի ավելի տարածված լուսանկարներ են, և, հետևաբար, դրանք այնքան արժեքավոր չեն, որքան ամբրոտիպերը կամ դագերոտիպերը, որոնք ավելի հազվադեպ են հանդիպում:
Որքա՞ն ժամանակ տևեցին երանգային նկարները:
1853 թվականին Ադոլֆ-Ալեքսանդր Մարտին անունով ֆրանսիացու կողմից երանգավորող տիպի գյուտը փոխեց այդ ամենը։ Հանկարծ, ազդեցության ժամանակները կրճատվեցին ևնյութերը կտրուկ էժանացել են. Առաջին անգամ լուսանկարիչները կարող էին լուսանկարել և պատկերը հանձնել հաճախորդին ընդամենը 10-ից 15 րոպեում
