Դերմոիդները ոչ քաղցկեղային, նորմալ մաշկի գերաճ են սխալ տեղանքում, որոնք առաջանում են արգանդում սաղմի աննորմալ զարգացման պատճառով: Մաշկը կարող է պիգմենտավորված լինել, պարունակել ճարպային և քրտինքի խցուկներ, ճարպեր և/կամ աճող մազեր։
Հնարավո՞ր է հեռացնել եղջերաթաղանթի դերմոիդները:
Դերմոիդները հեռացվում են վիրաբուժական միջամտությամբ, որի ժամանակ վիրաբույժը հեռացնում է դերմոիդը եղջերաթաղանթի և սկլերայի մակերեսից: Երբեմն դերմոիդը տարածվում է սկլերայի և/կամ եղջերաթաղանթի մեջ, և պետք է զգույշ լինել, որպեսզի դրանք կտրելիս աչքի չմտնեն:
Ի՞նչ են եղջերաթաղանթի դերմոիդները:
եղջերաթաղանթի դերմոիդները բարորակ բնածին քորիստոմա են- միկրոսկոպիկորեն նորմալ հյուսվածքի տարածում, որը ստացվում է այդ տեղամասին օտար սեռական բջիջների շերտերից: Նրանք հաճախ տեղակայվում են եղջերաթաղանթի եզրին, բայց երբեմն ընդգրկում են ամբողջ եղջերաթաղանթը:
Ի՞նչն է առաջացնում լիմբալ դերմոիդ:
Լիմբալ դերմոիդները բնածին բարորակ ուռուցքներ են, որոնք ազդում են տեսողության վրա և առաջացնում տեսողական խանգարումներ՝ աստիգմատիզմի զարգացման, տեսողության առանցքի ոտնձգության և ճարպային բաղադրիչի ներթափանցման պատճառով եղջերաթաղանթ:
Շների մեջ դերմոիդները ժառանգական են:
Նրանք գրեթե միշտ ծածկված են մազերով: Թեև մազերը կարող են հեռացվել ձեռքով էպիլյացիայի կամ էլեկտրաէպիլյացիայի միջոցով, այն կարող է նորից աճել: Եղջերաթաղանթի դերմոիդը գրանցվել է կենդանիների տարբեր տեսակների և մարդկանց մոտ, և սովորաբար ենթադրվում է, որ այս հիվանդությունըընդհանուր առմամբ բնածին, թեև ոչ ժառանգական [4]:
Limbal Dermoid excision
