Զոհի խաղը (նաև հայտնի է որպես զոհի, զոհի խաղաքարտի կամ ինքնազոհաբերման խաղ) զոհի կեղծում կամ չափազանցում է մի շարք պատճառներով, ինչպիսիք են ուրիշների չարաշահումը արդարացնելու համար, մանիպուլյացիայի ենթարկել ուրիշներին, հաղթահարման ռազմավարություն, ուշադրություն փնտրել կամ պատասխանատվության բաշխում:
Ի՞նչ եք անում, երբ ձեր ամուսինը խաղում է զոհի դերում:
Ահա մի քանի քայլ, որը պետք է ձեռնարկել:
- Լսիր և կարեկցիր: Բայց Միշտ Համաձայնիր. …
- Նշեք նրանց մտածողությունը: Անշուշտ, դժվար է զոհի մտածելակերպ ունեցող մարդուն իրազեկել, թե ինչպես է իրեն պահում: …
- Օգնիր նրանց պատասխանատվություն ստանձնել: …
- Օգնեք նրանց սիրել իրենց:
Ի՞նչ եք անում, երբ ինչ-որ մեկը շարունակում է խաղալ զոհի դերը:
Ուստի, հաշվի առնելով դա, ահա մի քանի պարզ եղանակներ, որոնցով կարող եք վարվել մեկին, ով միշտ խաղում է «վայ ինձ» քարտը:
- Հուզականորեն մի խառնվեք: …
- Մի՛ կամավոր եղիր դառնալու «փրկիչ» …
- Սահմանել ժամանակի սահմանները: …
- Փոխեք թեման. …
- Խուսափեք ուղղակի մեղադրանքներից կամ անուն-ազգանուններից: …
- Ստեղծեք հեռավորություն: …
- Բաց թողեք հարաբերությունները։
Ինչու՞ են նարցիսիստները միշտ խաղում զոհի դերում:
Սա նարցիսիստական անհատականության խանգարման բարդության մի մասն է: Ցածր ներքնատեսություն ունենալուհակվածությունը՝ զուգորդված գերազանցության չափազանցված զգացողության հետ, կարող է նրանց թույլ չտալ իրավիճակը տեսնել այնպես, որ չի համապատասխանում:նրանց աշխարհայացքը. Արդյունքում, որոշ սցենարներում նրանք կարող են «զոհի դեր խաղալ»:
Ինչ է կոչվում, երբ մեղադրում ես զոհին
Զոհի մեղադրելը կարող է սահմանվել որպես ինչ-որ մեկն ասում, ակնարկում կամ վարվում է այնպիսի անձի հետ, ով ունեցել է վնասակար կամ վիրավորական վարքագիծ (օրինակ՝ սեռական բռնություն վերապրածի), ինչպես դա եղել է. ինչ-որ բանի արդյունք, որը նրանք արել են կամ ասել, փոխարենը պատասխանատվությունը դնելու փոխարեն՝ իրենց վնաս պատճառած անձի վրա: