Ճակատագրի հեգնանքով, Երկրորդ Օրինացն ինքնին նկարագրվել է որպես «բարեպաշտ կեղծիք», ինչպես գիտնականներն անվանում են ստեղծագործությունները, որոնք ստեղծվել են որոշակի համոզմունք կամ գործելակերպ արդարացնելու համար: Եբրայերեն Աստվածաշունչը նշում է, որ Հովսիայի օրոք՝ մոտավորապես մ.թ.ա. 622 թվականին, քահանաները Երուսաղեմի տաճարում հայտնաբերեցին հին «Օրենքի գիրք»։
Ո՞վ է գրել Երկրորդ Օրինացը Աստվածաշնչում:
Երկրորդ Օրինաց, եբրայերեն Devarim, («Բառեր»), Հին Կտակարանի հինգերորդ գիրքը, որը գրվել է Մովսեսի կողմիցիսրայելացիներին ուղղված հրաժեշտի խոսքի տեսքով, նախքան նրանք մուտք գործելը Քանանի Ավետյաց երկիր.
Ո՞րն է Աստվածաշնչի ամենահին վկայությունը:
Աստվածաշնչի ամենավաղ տեքստային մնացորդները
Քեթեֆ Հինոմ ամուլետները հայտնաբերվել են Երուսաղեմի Հին քաղաքի արևմուտքում գտնվող ուշ երկաթե դարի դամբարանում, և գիտնականների մեծ մասը դրանք թվագրել մ.թ.ա. վեցերորդ դարի սկզբին (չնայած ոմանք առաջարկել են ավելի ուշ թվագրումներ):
Ի՞նչ են ապացուցում Մեռյալ ծովի ձեռագրերը:
«Մեռյալ ծովի ձեռագրերը, անկասկած, անցյալ դարի ամենակարևոր աստվածաշնչյան հայտնագործությունն են», - ասում է Կլոհան: «Դա հետ մղեց աստվածաշնչյան տեքստի մասին մեր գիտելիքները այն ժամանակվա հասանելիությունից հազար տարի հետ և ցույց տվեց եբրայական Աստվածաշնչի ավանդույթի որոշակի բազմազանություն, բայց հատկապես հետևողականությունը»::
Որտե՞ղ են Շապիրայի մագաղաթները:
Այն ներկայացվել է Մովսես Վիլհելմ Շապիրայի կողմից 1883 թվականին որպես Աստվածաշնչի հետ կապված հնագույն արտեֆակտ և գիտնականների կողմից գրեթե անմիջապես դատապարտվել է որպես կեղծիք:Մագաղաթը բաղկացած էր տասնհինգ կաշվե շերտերից, որոնք Շապիրան պնդում էր, որ գտնվել են Վադի Մուջիբում (բիբլիական Առնոն) Մեռյալ ծովի մոտ::
