բայ (օգտագործվում է օբյեկտի հետ), արժանի·արժի, արժանանալ. և այլն) գործողությունների, որակների կամ իրավիճակի պատճառով. արժանի լինել աքսորի. արժանանալ բարեգործությանը; մի տեսություն, որն արժանի է ուշադրության: բայ (օգտագործվում է առանց առարկայի), արժանացած, արժանանալով.
Արդյո՞ք արժանի լինելը բառ է:
կարգ. Վաստակած կամ վաստակած. առատորեն արժանի պատիժ:
Ի՞նչ է նշանակում վաստակել:
1: ունենալ լավ որակներ, որոնք արժանի են գովասանքի, աջակցության և այլն: վաստակաշատ, արժանի աշխատողների կրթաթոշակներ արժանի ուսանողների համար:
Ի՞նչ է նշանակում Underseving?
: ոչ արժանի. ինչպես, օրինակ. ա. արժանիքների պակաս. արժանի չէ գովասանքի, օգնության, ուշադրության և այլն:
Ի՞նչ է անարժան աղքատը
հնաոճ. աղքատ մարդիկ, ովքեր կարծում են, որ վատ բարոյական բնավորություն ունեն և արժանի չեն իրենց օգնության: