Հաստատակամ արգումենտը ուժեղ ոչ դեդուկտիվ արգումենտ է դեդուկտիվ արգումենտ Արգումենտը դեդուկտիվորեն վավեր է, եթե, և միայն այն դեպքում, եթե հնարավոր չէ, որ երկուսն էլ, 1) դրա բոլոր նախադրյալները ճշմարիտ են, և 2) եզրակացությունը կեղծ է, միևնույն ժամանակ: Սա կլինի դեդուկտիվ վավերականության մեր պաշտոնական սահմանումը: https://www.futurelearn.com › տեղեկատվություն › դասընթացներ › քայլեր
Ներկայացնում ենք դեդուկտիվ վավերականությունը - FutureLearn
որն ունի իրական նախադրյալներ: … Եվ մենք սահմանեցինք փաստարկը որպես ուժեղ, եթե այն ոչ դեդուկտիվ փաստարկ է, որտեղ նախադրյալները հաջողվում են ամուր աջակցություն ցուցաբերել եզրակացությանը:
Արդյո՞ք փաստարկը պետք է ուժեղ լինի համոզիչ լինելու համար:
Ինչպես դեդուկտիվ փաստարկների համար հաստատունության հայեցակարգին, ուժեղ ինդուկտիվ փաստարկը ճշմարիտ նախադրյալներով կոչվում է համոզիչ: Ասել, որ փաստարկը համոզիչ է, նշանակում է ասել, որ դա լավ է, հավատալի. կան լավ ապացույցներ, որ եզրակացությունը ճշմարիտ է: Թույլ փաստարկը չի կարող համոզիչ լինել, ոչ էլ ուժեղ փաստարկը՝ կեղծ նախադրյալ(ներ)ով:
Ի՞նչ է համոզիչ և ոչ հիմնավոր փաստարկը:
Հաստատակամ փաստարկը ինդուկտիվ փաստարկ է, որը և՛ ուժեղ է, և՛ դրա բոլոր նախադրյալները ճշմարիտ են: Անհամաձայն փաստարկը ինդուկտիվ փաստարկ է, որը կամ թույլ է կամ ունի առնվազն մեկ կեղծ նախադրյալ:
Ի՞նչ կնշանակի փաստարկի անհիմն լինելը:
Անհիմն արգումենտը է կամ անվավեր արգումենտ կամ վավեր արգումենտ atառնվազն մեկ կեղծ նախադրյալ: Էջ 20. Որոշ վերջնական նշումներ վավերականության և հիմնավորության վերաբերյալ: Վավերական փաստարկը պահպանում է ճշմարտությունը: Այսինքն, եթե մենք ունենք հիմնավոր փաստարկ, և եթե բոլոր նախադրյալներն իրականում ճշմարիտ են, ապա եզրակացությունը միշտ իրականում ճշմարիտ կլինի…
Որո՞նք են պատճառաբանության 4 տեսակները:
Տրամաբանության չորս հիմնական ձև կա՝ դեդուկտիվ, ինդուկտիվ, առևանգող և փոխաբերական եզրակացություն:
