Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ զինվորների համար ամենատարածված կերակուրներից մեկը կրեկերանման սնունդն էր, որը կոչվում էր հարդթեք: Hardtack-ը պատրաստվում է ալյուրից, ջրից և աղից։ Այն կարող է երկար տևել. այսօր Մանասասի ազգային մարտադաշտի այգում գտնվող թանգարանում նույնիսկ քաղաքացիական պատերազմից ծանր հարված կա::
Ինչու՞ զինվորները կերան կոշտ թակ:
Հարդթակի հիմնական նպատակը ն էր բանակին կերակրելը հնարավորինս քիչ ռեսուրսներ օգտագործելով: Ընդհանուր առմամբ, այն հեշտ էր պատրաստել, հեշտ էր տեղափոխել, հեշտ էր բաժանել, բայց դժվար էր ուտել: Անկախ նրանից, թե որքան դժվար էր այն սպառվում, այն լցվում էր և հաջողվում էր կերակրել բանակներին։
Ինչի՞ համար էր օգտագործվում հարդթեքը:
Hardtack (կամ կոշտ թակ) պարզ տեսակի թխվածքաբլիթ կամ կրեկեր է՝ պատրաստված ալյուրից, ջրից և երբեմն աղից: Hardtack-ը էժան է և երկարակյաց: Այն օգտագործվում է համար՝ փչացող մթերքների բացակայության դեպքում, սովորաբար երկար ծովային ճանապարհորդությունների, ցամաքային միգրացիայի և ռազմական արշավների ժամանակ։։
Ի՞նչ էր հարդթեքը հայտնի նաև որպես:
Կոշտ կպչուն, որը նաև հայտնի է որպես «ANZAC վաֆլի», կամ «ANZAC սալիկ», ունի շատ երկար պահպանման ժամկետ՝ ի տարբերություն հացի: Կոշտ թխվածքաբլիթները կամ թխվածքաբլիթները շարունակվել են կերել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։ Բնօրինակ թխվածքաբլիթները պատրաստվել են Arnott's-ի կողմից, իսկ մեր բաղադրատոմսը տրամադրվել է Arnott's-ի կողմից:
Ի՞նչ էր հարդթեքը Հին Արևմուտքում:
Hardtack-ը կոշտ անթթխմոր հացի տեսակ է, որըայն հաճախ ուտում էին զինվորները քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ: Երբեմն նույնիսկ հին չակ վագոնի խոհարարները խմբաքանակ էին կազմում կովբոյների համար, որպեսզի փաթեթավորեին նրանց հետ միասին: Հաճախ նրանք վարակվում էին թրթուրներով, և զինվորները բազմաթիվ եղանակներ էին հորինում «ուտելի ժայռերը» կուլ տալու համար:
