Բևեռացումը սովորաբար վերաբերում է այն հակմանը, որ նյութը, երբ ենթարկվում է էլեկտրական դաշտի, ձեռք է բերում էլեկտրական դիպոլային մոմենտ՝ այդ կիրառական դաշտին համամասնորեն: Այն ամբողջ նյութի հատկությունն է, քանի որ նյութը կազմված է տարրական մասնիկներից, որոնք ունեն էլեկտրական լիցք, մասնավորապես՝ պրոտոններ և էլեկտրոններ:
Ի՞նչն է դարձնում ատոմն ավելի բևեռացվող:
Ամենամեծ գործոնը, որն ազդում է նյութի բևեռացման վրա, նյութի չափն է: Խոշոր մոլեկուլները, ատոմները կամ իոնները ավելի բևեռացվող են, քան փոքր առարկաները:
Ինչպե՞ս որոշել, արդյոք մոլեկուլը բևեռացվող է:
Իրենց ուսումնասիրություններում բևեռայնությունը պարզապես հաշվարկվել է ՝ գումարելով վալենտային էլեկտրոնների թիվը (NVE) մոլեկուլում՝ H=1, C=4, N=5, P=5, O=6, S=6 և հալոգեններ=7.
Ի՞նչ նկատի ունեք մոլեկուլի բևեռացում ասելով:
Մոլեկուլի բևեռայնությունը էլեկտրական դաշտին արձագանքելու և էլեկտրական դիպոլային մոմենտ ձեռք բերելու ունակության չափանիշն է p: Դիէլեկտրիկ նյութում կան բևեռացման մի քանի միկրոսկոպիկ մեխանիզմներ [146–148]: Էլեկտրական դիպոլային մոմենտները կարող են լինել մշտական կամ կարող են առաջանալ էլեկտրական դաշտի կողմից:
Ի՞նչն է առաջացնում բևեռացում:
Բևեռացման վրա ազդող գործոններ
Որքան մեծ է էլեկտրոնների թիվը, այնքան քիչ է վերահսկվում միջուկային լիցքը լիցքի բաշխման վրա, և, հետևաբար, մեծանում է բևեռացման հնարավորությունը.ատոմ.
