Դուալիզմը կարելի է հետևել Պլատոնին և Արիստոտելին -ին, ինչպես նաև հինդու փիլիսոփայության վաղ Սանկյայի և Յոգայի դպրոցներին Հինդու փիլիսոփայությունը հինդու փիլիսոփայությունը ներառում է փիլիսոփայությունը, Հինդուիզմի աշխարհայացքներն ու ուսմունքները, որոնք առաջացել են Հին Հնդկաստանում: Դրանք ներառում են վեց համակարգեր (shad-darśana)՝ Sankhya, Yoga, Nyaya, Vaisheshika, Mimamsa և Vedanta: Հնդկական ավանդույթում փիլիսոփայության համար օգտագործվող բառը Դարշանա է: https://en.wikipedia.org › wiki › Հինդու_փիլիսոփայություն
Հինդու փիլիսոփայություն - Վիքիպեդիա
. Պլատոնն առաջին անգամ ձևակերպեց իր հայտնի տեսությունը ձևերի մասին, հստակ և ոչ նյութական նյութեր, որոնցից առարկաները և այլ երևույթները, որոնք մենք ընկալում ենք աշխարհում, ոչ այլ ինչ են, քան պարզապես ստվերներ:
Ո՞վ էր հավատում դուալիզմին:
Մտքի և մարմնի փոխհարաբերության ժամանակակից խնդիրը բխում է 17-րդ դարի ֆրանսիացի փիլիսոփա և մաթեմատիկոս Ռենե Դեկարտի -ի մտքից, որը դուալիզմին տվել է իր դասական ձևակերպումը:
Արիստոտելը դուալիստ էր?
Պլատոնի դուալիզմի հետ կապված խնդիրներից մեկն այն էր, որ թեև նա խոսում է հոգու մասին որպես բանտարկված մարմնում, սակայն հստակ նկարագրություն չկա այն մասին, թե ինչ է կապում որոշակի հոգին որոշակի մարմնի հետ: Նրանց բնույթի տարբերությունը միությունը դարձնում է առեղծված: Արիստոտելը չէր հավատում Պլատոնական ձևերին, որոնք գոյություն ունեն անկախ դրանց օրինակներից:
Այս փիլիսոփաներից ո՞վ էր դուալիստ:
Դուալիզմը սերտորեն կապված էմտածել Ռենե Դեկարտի (1641) մասին, որը պնդում է, որ միտքը ոչ ֆիզիկական, հետևաբար, ոչ տարածական նյութ է: Դեկարտը հստակորեն նույնացնում էր միտքը գիտակցության և ինքնագիտակցության հետ և այն առանձնացնում էր ուղեղից՝ որպես բանականության նստավայր:
Արիստոտելը դուալիստ էր, թե մոնիստ:
Արիստոտելը նկարագրում է հոգին ոչ թե որպես տեղեկացված, այլ որպես «ձևերի տեղ», ինչը հոգին դարձնում է ի տարբերություն այլ առանձին էակների (օրինակ՝ մարմին): Այս նշանակումը Արիստոտելին, կարծես, որակում է որպես թուլացած դուալիստ, քանի որ հոգին կարծես դուրս է գալիս նրա մոնիստական ֆիզիկաիզմի շրջանակներից:
