Կենսաբանության մեջ հոմեոստազը կենդանի համակարգերի կողմից պահպանվող կայուն ներքին, ֆիզիկական և քիմիական պայմանների վիճակն է: Սա օրգանիզմի օպտիմալ գործունեության պայմանն է և ներառում է բազմաթիվ փոփոխականներ, ինչպիսիք են մարմնի ջերմաստիճանը և հեղուկի հավասարակշռությունը, որոնք պահպանվում են նախապես սահմանված սահմաններում:
Ի՞նչ է նշանակում հոմեոստազը պարզ բառերով:
Հոմեոստազը ցանկացած ինքնակարգավորվող գործընթաց է, որի միջոցով օրգանիզմը ձգտում է կայունություն պահպանել՝ միաժամանակ հարմարվելով իր գոյատևման համար լավագույն պայմաններին: Եթե հոմեոստազը հաջող է, կյանքը շարունակվում է. եթե դա անհաջող է, դա հանգեցնում է աղետի կամ օրգանիզմի մահվան:
Ի՞նչ է հոմեոստազը մարմնում:
Ավելի կոնկրետ, հոմեոստազը մարմնի հակումն է վերահսկելու և պահպանելու ներքին վիճակները, ինչպիսիք են ջերմաստիճանը և արյան շաքարը, բավականին հաստատուն և կայուն մակարդակներում: 1. Հոմեոստազը վերաբերում է օրգանիզմի տարբեր ֆիզիոլոգիական պրոցեսները կարգավորելու կարողությանը` ներքին վիճակները կայուն և հավասարակշռված պահելու համար:
Որո՞նք են հոմեոստազի 3 օրինակները:
Օրինակները ներառում են ջերմակարգավորում, արյան գլյուկոզի կարգավորում, արյան ճնշման բարորեֆլեքս, կալցիումի հոմեոստազ, կալիումի հոմեոստազ և օսմոկարգավորում:
Ի՞նչ է թարգմանվում հոմեոստազը:
հոմեոստազ. [hō′mē-ō-stā′sĭs] n։ Օրգանիզմի կամ բջիջի կարողությունը կամ հակումը պահպանել ներքին հավասարակշռությունը՝ կարգավորելով իր ֆիզիոլոգիական գործընթացները: Այնգործընթացներ, որոնք օգտագործվում են նման մարմնական հավասարակշռությունը պահպանելու համար:
