ածական. անխելք | / ˈsi-lē / հիմար; ամենահիմար։
Հիմարությունը ածական է?
ածական, sil·li·er, sil·li·est. թույլ-միտքով կամ զուրկ բանականությամբ; հիմար կամ հիմար. հիմար գրող. անհեթեթ; ծիծաղելի; իռացիոնալ. հիմար գաղափար։
Հիմարությունը գոյական բայ է, թե ածական:
ածական, sil·li·er, sil·li·est. թույլ մտածողություն կամ լավ բանականության պակաս; հիմար կամ հիմար. հիմար գրող:
Ի՞նչ է հիմար գոյականը:
հիմարություն. (անհաշվելի) Այն, ինչ ընկալվում է որպես հիմար կամ անլուրջ: (հաշվելի) Արարք, որը հիմար է. հիմար լինելու արդյունք։
Ի՞նչ է հիմարությունը քերականության մեջ:
1ա. ցուցադրում կամ ցույց է տալիս ողջախոհության կամ առողջ դատողությունների բացակայություն շատ հիմար սխալ: բ. ինտելեկտով թույլ, հիմար հիմարի պես վարվող: գ. զվարճալի թեթև և զվարճալի հումորի հիմար զգացում: դ. չնչին, անլուրջ ժամանակի հիմար վատնում: