Հոմոնիմիությունը վերաբերում է երկու կամ ավելի բառերի գոյությանը, որոնք ունեն նույն ուղղագրությունը կամ արտասանությունը, բայց տարբեր իմաստներ և ծագում: Սա է հիմնական տարբերությունը պոլիսիմիա և համանունության միջև:
Ի՞նչ է համանունությունը և օրինակը:
Համանունը այն բառն է, որն ասվում կամ գրվում է նույն կերպ, ինչ մեկ այլ բառ, բայց ունի այլ նշանակություն: «Գրել» և «աջ»-ը զույգ համանունների լավ օրինակ է:
Ինչպե՞ս եք տարբերում համանունները հոմոգրաֆներից:
Հոմոգրաֆները գրվում են նույնը, բայց տարբերվում են իմաստով կամ արտասանությամբ: Հոմանիշները կարող են լինել կամ կամ երկուսն էլ: Որպեսզի օգնեք հիշել, մտածեք ստուգաբանության մասին. հոմոֆոններն ունեն նույն հնչյունը (հունարեն phonos), հոմոգրաֆներն ունեն նույն ուղղագրությունը (հունարեն graphein), իսկ համանունը գալիս է հունարեն բառից, որը նշանակում է «անուն» (onyma)::
Ինչպե՞ս եք նույնականացնում համանունը:
Համանունը բառն է, որն ունի նույն ուղղագրությունն ու հնչյունը, ինչ մեկ այլբառը, բայց այլ նշանակություն ունի: Օրինակ՝ սղոցը (կտրող գործիք) և սղոցը (տեսի անցյալ ժամանակը) համանուններ են։ Նրանք ունեն նույն ուղղագրությունն ու հնչյունը, բայց տարբեր իմաստներ։
Ի՞նչ է նշանակում Հոմոնիմի իմաստը:
Հոմոնիմիությունը համանուն բառերի փոխհարաբերությունն է-բառեր, որոնք ունեն տարբեր նշանակություններ, բայց արտասանվում են նույնը կամ գրվում են նույնը կամ երկուսն էլ: Այն կարող է վերաբերել նաև հոմանիշ լինելու վիճակին։ Համանուն բառը կարող է օգտագործվել որպես հոմանիշ երկու հոմոֆոնների համարև հոմոգրաֆ։
