Էնդոդերմալ բջջի պատերը մասամբ պատված են, որպեսզի կանխեն պասիվ շարժումը ապոպլաստի (բջջային պատի տարածություն) երկայնքով՝ դրանով իսկ ստիպելով բոլոր ջուրն ու լուծույթները անցնել կենդանի էնդոդերմալ բջջային ցիտոպլազմայի միջով, որտեղ տրանսպորտը կարելի է վերահսկել։
Կարո՞ղ է ջուրը անցնել լիգնինի միջով:
Լիգինը առաջին անգամ հիշատակվել է 1813 թվականին շվեյցարացի բուսաբան A. P. de Candolle-ի կողմից, ով այն նկարագրել է որպես մանրաթելային, անհամ նյութ, չլուծվող ջրում և ալկոհոլում, բայց լուծելի թույլ ալկալային լուծույթներում:, և որը կարող է նստեցվել լուծույթից՝ օգտագործելով թթու։
Արդյո՞ք լիգնինը անթափանց է:
Լիգինը կարևոր օրգանական պոլիմեր է, որն առատ է որոշ հատուկ բջիջների բջիջների պատերում: Քանի որ նրանք մեռած են, նրանք ցեմենտացվում են և ամրացնում բջջի պատի ցելյուլոզային մանրաթելերը՝ տալով այն կոշտ և փայտային կառուցվածք: Այն ցույց է տալիս հիդրոֆոբ հատկություններ, ինչը նշանակում է, որ դրանք չեն խառնվում ջրի հետ և անանցանելի են:
Ֆլոեմի բջիջները մեռա՞ծ են:
Ի տարբերություն քսիլեմի (որը հիմնականում բաղկացած է մեռած բջիջներից), ֆլոեմը կազմված է դեռևս կենդանի բջիջներից, որոնք տեղափոխում են հյութ: Հյութը ջրի վրա հիմնված լուծույթ է, բայց հարուստ է ֆոտոսինթեզի արդյունքում ստացված շաքարներով:
Ո՞րն է լիգնինի նպատակը:
Որպես բարդ ֆենոլային պոլիմեր՝ լիգնինը ուժեղացնում է բույսերի բջջային պատի կոշտությունը, հիդրոֆոբ հատկությունները և նպաստում է հանքանյութերի տեղափոխմանը բույսի անոթային կապոցներով[13]: Ի հավելումն,lignin-ը կարևոր խոչընդոտ է, որը պաշտպանում է վնասատուներից և պաթոգեններից [14]:
