Ցանկացած դատավարության ժամանակ դատավորը վերջնական որոշում կայացնողն է և իրավասու է բեկանել երդվյալ ատենակալների դատավճիռը, եթե բավարար ապացույցներ չկան -ին աջակցելու համար այդ դատավճիռը կամ եթե որոշումը տրվել է ոչ համարժեք փոխհատուցման: վնասներ։
Ի՞նչ է պատահում, եթե դատավորը համաձայն չէ ժյուրիի հետ:
A JNOV-ը տեղին է միայն այն դեպքում, եթե դատավորը որոշի, որ ոչ մի ողջամիտ ժյուրին չէր կարող կայացնել տրված դատավճիռը: … Դատավորի կողմից երդվյալ ատենակալների դատավճռի բեկանումը տեղի է ունենում, երբ դատավորը կարծում է, որ բավարար փաստեր չեն եղել, որոնց վրա հիմնվում է երդվյալ ատենակալների դատավճիռը, կամ որ վճիռը ճիշտ չի կիրառել օրենքը::
Կարո՞ղ է դատավորը չեղարկել երդվյալ ատենակալների դատավճիռը:
Գերագույն դատարանը գտել է, որ առաջին դատավորը կարող է երդվյալ ատենակալներին ուղղորդել վերադարձնել անմեղության վճիռը, որտեղ մեղավորության վճիռը կլինի «անապահով կամ անբավարար: Այսպիսով, ընդհանուր առմամբ, դատարանները կարող են միջամտել՝ կա՛մ գործի ելքը ուղղորդելու, կա՛մ մեղադրական դատավճիռը բեկանելու համար, բայց այս իրավիճակները հազվադեպ են լինում:
Կարո՞ղ է դատավորը բեկանել երդվյալ ատենակալների չեղյալ հայտարարումը:
Բացի այդ, երդվյալ ատենակալների անվավեր ճանաչելու պատճառով արդարացված անձը չի կարող կրկին դատվել նույն հանցագործության համար՝ կրկնակի վտանգի արգելման պատճառով: Մյուս կողմից, անվավեր ճանաչելու միջոցով կայացված դատավճիռը կարող է բեկանվել վերաքննիչ բողոքով կամ չեղյալ համարվել որոշ իրավասությունների դատավորի կողմից։
Դատավորն իշխանություն ունի՞ երդվյալ ատենակալների նկատմամբ:
Ժյուրիի հետ կապված գործերում դատավորըպատասխանատվություն է կրում օրենքին հետևելու համար, և ժյուրին որոշում է փաստերը: Այն դեպքում, երբ երդվյալ ատենակալություն չկա, փաստը գտնողն է նաև դատավորը։ Դատավորը ընտրված կամ նշանակված պաշտոնատար անձ է, ով իրականացնում է դատական վարույթ։